Ik heb (dankzij Miranda) de muziek van Marco Borsato aan die net aan het zingen is, 'het staat er echt.. de zin, ieder einde is een nieuw begin..'.. En als iemand het kan weten.. Want na het prachtige en ontroerende 'It's the end of an era' verhaal van Lisette - die inmiddels al bijna een week weer in Nederland is - moet ik er ook aan geloven. Het laatste verhaal. Ga er goed voor zitten en pak de zakdoeken bij de hand, van geluk, verdriet of van het lachen..

Afgelopen week ben ik met Lisette naar Valkyrie geweest in Cinema Verdi, één van de oudste bioscopen in de stad. Erg mooie film, maar wel vreemd om Duits te horen en Spaanse ondertiteling te zien.. En jammer dat ze geen half-om-half popcorn hebben (als ik iets van je geleerd heb Lisette, dan gaat het altijd over eten

Verder had Lisette zelf voor de vrijdagavond het SuperBowl afscheidsfeest georganiseerd. Lisette en ik moesten nog even onze eer redden en we zijn de tweede ronde nr 1 en 2 (ik was 2 natuurlijk..) geworden. Helemaal in de mood besloten we om nog met Sanne en Laetitia naar een club te gaan.

Zaterdag zijn Lisette en ik naar Poble Espanyol geweest en 's avonds werden we uitgenodigd om te gaan Bang!en - of hadden we nou onszelf uitgenodigd? Hoe dan ook, na een x aantal slechte pacts en sluwe tactieken hielden we het voor gezien en zat er voor Lisette niks anders meer op dan afscheid te nemen...

De volgende ochtend/middag ga ik richting vliegveld om Arjan op te halen, die voor een paar dagen komt meeproeven van Spaanse/Catalaanse sferen. Na eerst de koffer te hebben weggebracht, gaan we naar de haven en de Ramblas en daar eten we wat. En dan, op naar het stadion! Bouma kwam later ook nog mee, want die wilde ook wel eens wat echt voetbal zien. Het is niet nodig te vermelden dat WIJ uiteraard hebben gewonnen.

Maandagochtend ben ik met Arjan naar Parc Guëll geweest en daarna zijn we thuis gekomen om Lisette naar het vliegveld te brengen. Arjan heeft er nog altijd spijt van dat ie tegen die Bouma zei: 'zal ik je koffer dragen' want daar bleek voor 27,5 kilo in te zitten. Voor straf moest ze trouwens 3 uur wachten op het vliegveld vanwege 'vertraging'. Na het afscheid van mijn trouwe reisgenoot ben ik met Arjan naar de Casa's van Gaudi geweest, Batlló en Mila. Nog meer Gaudi, want we moesten ook even langs de Sagrada Familia natuurlijk. Daarna was het tijd om de ganzen van de Catedral op te zoeken, die er alle 13 nog steeds zaten om mij voor die laatste paar dagen wat bescherming mee te geven. Aangezien het lekker weer was, besloten we nog even op het strand te gaan kijken en van daar - met ijsje - naar de haven. 's Avonds uit eten bij - u raadt het al - de Kanarie.

Dinsdag zijn we - na een stokbrood ontbijtje - begonnen bij de Arc de Triomf en vanaf daar doorgelopen naar Parc de la Ciutadella. Na de foto met de mammoet door naar Palau Nacional (de fontein waar inmiddels weer water inzit hoor mensen) en Poble Espanyol. Toen was het nog een hele klim naar het Olympisch stadion dus daar hebben we eerst maar even een broodje gegeten. Omdat het zonnetje weer lekker begon te schijnen, besloten we terug te gaan naar Parc Guëll en daar Baantjer/Glamour te lezen. Daar krijg je honger van en dus besloten we Ame's tompoezen te gaan klaarmaken met een bakje thee derbij. 's Avonds zijn we nog gaan eten in een restaurantje op de Ramblas.

Woensdagochtend stond ie al om kwart voor 9 op de stoep want het was alweer tijd om naar huis te gaan. Dus op naar het vliegveld en mezelf steeds bedenkend dat ik zaterdag daar ook weer naar toe moet.. Maar zo ver is het nog niet en dus neem ik eerst weer afscheid van de visite!

Aangezien de examens nu zijn afgelopen is iedereen in de party mood. Er is dan ook besloten om rond 2 uur af te spreken bij Matthias en ik kwam als 'Earliest Drinker' om half 2 aan. Eerst zijn we gaan picknicken op een pleintje, waar we spelletjes zouden spelen - Matthias had Domino gekocht... Maar het zonnetje liet het een klein beetje afweten en dus zijn we na de picknick terug naar zijn 'kot' gegaan. Rond een uur of 3 kwam Jobbe om 'I'm the boss' te spelen (=groot succes, deals sluiten). Als even later Uros en Tine komen gaan we nog Bang!en en wachten op Sanne. We eten even wat en rond n uur of half 9 naar Oveja Negra (de middeleeuwse zuipschuur ja). Daarna na Harlem Jazz Club waar een live bandje speelt en waar iedereen 'Cumpleaños feliz' zingt voor Laetitia. Ik word uit mijn stoel gesleurd door Matthias en Uros om nog mee te gaan naar Opium, want 'nu kan het nog, we are Erasmus, komaan één drankje'. Uiteraard laat ik me overhalen en na een 'kleine wandeling' arriveren we bij de club.

Donderdag ben ik vroeger dan verwacht wakker en dat komt best goed uit want er moet nog veel gebeuren in te weinig tijd. De dag ervoor waren we uitgenodigd bij Matthias om weer verder te bang!en maar ik had zo'n vreemd voorgevoel dat hij de hele dag had geslapen, en ja hoor.. Maar goed, om 9 uur kreeg ik dan toch mijn uitnodiging. Eerst met Matthias 'Buiten de zone' gekeken en toen met Uros en Matthias 'Im the boss' gespeeld. Later kwamen Jobbe en co nog aanschuiven voor Bang! en Hanna en Stijn wilden ook nog even afscheid nemen. Vanwege Friese logica en iets met goede voornemens besloot ik niet mee te gaan naar Oveja Negra, maar op te stappen.

Vandaag heb ik mn koffer ingepakt want ik heb zo'n idee dat ik daar morgenochtend niet eerder voor uit mijn bed zal stappen en het inpakken vergt nogal wat ruimtelijk inzicht ('hmm.. dit gaat niet passen'). En vanavond is het verjaardagsfeest van Laetitia waar ik dan toch echt 'tot ziens' (ik blijf maar optimistisch) moet zeggen. Na het feestje een nachtje doorhalen of in ieder geval nachtje met weinig slaap - en hopen dat ik deze keer toch echt metro Passeig kan vinden, want ik kan Lisette niet meer vragen welke kant we op moeten en vervolgens de schuld geven dat het de verkeerde kant was...... Good times, Bouma.. Maar, aan al het goeie komt een eind, ga maar na, aan dit verhaal ook. Zoveel geleerd, zoveel gezien, zoveel gedaan, zoveel gedronken, zoveel cliches, zoveel gebang!d, zoveel foto's, zoveel zoveel.. en ik ga het zoveel missen.. Iedereen heel erg bedankt voor de post, kadootjes, mailtjes, smsjes enniet te vergetende tijd om mn reisblog tevolgen (en laat me weten waar je nu al die vrije tijd aan gaat besteden...)!!!Hopelijk kan iku/je/jullie gauw persoonlijk hiervoor bedanken!Nederland, ik kom der weer an!