'Ik vier dit feest voortaan ieder jaar!'

WAARSCHUWING; voor mensen die niet zijn geinteresseerd in feesten of tradities van Catalunya/Barcelona, u kunt dit gehele verhaal overslaan en wachten op een nieuwe.

La Merce is een festival gegeven voor de heilige Merce (Santa Merce), een beschermheilige van Barcelona - aangezien ze in 1700 nog wat de stad heeft gered van een sprinkhanenplaag. Maar het is ook een festival om te 'vieren' dat de zomer voorbij is! En - lucky me - het duurt dit jaar extra lang, omdat de eigenlijke dag La Merce op een woensdag is.

Vandaar dat wij al sinds vrijdag de 19e constant een camera in de hand houden en elke dag en nacht van feest naar feest gaan. Vrijdagavond zijn we bijvoorbeeld naar het Toc d'Inici (het beginfeest in het Catalaans) geweest, waar de gegants (reuzen) dansen. Naast reuzen zijn er ook nog allerlei (mythische) figuren - ezels, leeuwen, draken, een schildpad etc die een optocht doen door de straat. Daarbij wordt natuurlijk veel Catalaanse muziek gespeeld en aan het einde: vuurwerk!!! Daarna hadden we een verjaardag van Sanne (een klasgenootje uit België) met veel cava (catalaanse champagne), sangria en cervezas (bier). Ook eten natuurlijk, stokbrood met tomaat, chocolade taart en russische salade - gemaakt door de russische huisgenote van Sanne.

Zaterdag overdag - toen Lisette eeeiiindelijk wakker werd, zijn we naar Castell Montjuic geweest, waar een circus zou zijn - dat was er ook wel, alleen was het niet in actie. Maar het kasteel zelf was ook zeker de moeite waard. 's Avonds zijn we met een groepje naar het Correfoc gegaan - wat letterlijk vertaald het 'vuurrennen' is. In het informatieboekje stond ook dat je vooral geen brandbare kleren aan moest doen, lange mouwen, lange broek, pet op. Maar het is hier zo warm, dus wij dachten, als we nou niet te dichtbij staan..... En daar kwamen ze, vuurspuwende draken en rennende duivels die met hun vuurwerk het publiek in rennen! Tja, daar waren we dan niet helemaal op voorbereid! Het schijnt dat Lisette's en mijn haar nogal vonkte, maar er stond iemand klaar om ons van de vlammen te redden. Bovendien reden overal ambulances rond. Het vuurwerk wat ze hadden is te vergelijken met sterretjes, alleen dan veel groter, op megavuurpijl formaat. In ieder geval, vuurrennen zal ik voortaan zeer serieus nemen! De bedoeling is trouwens dat je niet wegrent, maar juist naar de duivels en draken toerent om zo dicht mogelijk onder de vonken te staan springen. Goeie hobby. Daarna was het natuurlijk weer tijd om verder te gaan naar de volgende fiesta: vuurwerk op het strand!! Jammer genoeg konden we niet zo heel snel, maar vuurwerk kun je gelukkig ook van een afstand bewonderen.

Zondag overdag waren de 'castellers', de menselijke torenbouwers. Dat is een spektakel (voornamelijk in Catalunya) waarbij groepen het tegen elkaar opnemen de hoogste en moeilijkste menselijke toren te maken. Je hebt verschillende torens, in verschillende formaties. De bedoeling is (bij wedstrijden, dit was een show) dat je de toren zo snel mogelijk opbouwt. Wanneer je bij de vierde etage bent bepaalt de 'boss' van de castellers of ze verder gaan of niet. Dat moet zo snel mogelijk overlegd worden dus het publiek moet stil zijn. Als ze besluiten verder te gaan en de vijfde etage klimt in de toren, dan start de muziek. Vanaf daar is het een poging en mogen ze niet meer stoppen en opnieuw beginnen - als er nog geen muziek is mogen ze zo vaak opnieuw opbouwen als ze willen, maar aangezien het vrij zwaar is doen ze dat niet heel vaak. Op de hoogste etages staan nog 2 (meestal) kinderen, daar gaat eentje bovenop zitten en de laatste moet daar weer op en de hand twee keer omhoog houden - anders is de toren niet goedgekeurd. Daarna moet de toren ook weer afgebouwd, en niet instorten anders verliezen ze punten. Na de muziek zijn trouwens de kinderen de baas, als die niet omhoog willen komt er geen toren. Maar die kleine kindertjes (alleen de hoogste draagt een helm) willen eigenlijk altijd wel! We hebben vele torens gezien van 3 verschillende groepen, castellers de Barcelona, Minyons de Terrassa en Castellers de Vilafranca. De hoogste was 9 etages! De moeilijkste was een toren van 4x9 (dus de onderste twee etages waar heel veel castellers staan, en dan 4 etages met 4 personen, dan een etage met twee, en nog één zittend kindje en nog één die zijn/haar hand omhoog moet doen. Maar nadat de laatste haar hand omhoog doet, gaan de rest van de etages weg en komt er in het midden een nieuwe toren, met steeds 1 persoon op elke etage! Het klinkt heel ingewikkeld, maar is super om te zien! 's Avonds was er weer een vuurwerk show op het strand, en van vuurwerk heb je nooit genoeg dus ook daar zaten we weer bij.. Het is echt een festival, met amazingly vuurwerk!! hartjes, spiraaltjes, smileys, sterren.. vuurwerk in Nederland is zwaar overschat;)

Maandag en dinsdag hadden we school en werd er geen feest gevierd (oké, dinsdagavond wel - woensdag hadden we vrij en dus zijn we met zn allen naar een cafeetje geweest tot ze gingen sluiten om 3 uur..).

Woensdag de echte dag van La Mercè. En dus werden er weer menselijke torens gemaakt en was het maar weer eens tijd om wat vuurwerk de lucht in te doen..

Bij de castellers waren het dit keer buurten tegen elkaar en Gràcia (mijn buurt haha) was er ook bij en waren natuurlijk vanzelfsprekend de alderbeste! (oke, het was geen wedstrijd, maar het was wel duidelijk..;))

's Avonds hadden we met de hele klas en onze juffie Silvia afgesproken om wat te gaan eten in La oveja negra (het zwarte schaap) en daarna naar de Piromusical, wat een vuurwerkshow is met muziek, dans en licht bij de fontein van Palau Nacional, beter bekend als de Font Magica (magische fontein). Magical it was! Op hyves staat trouwens een kort filmpje van de fontein (ja ame en aete, hadden jullie nou maar hyves he..)!

Als grande finale van het festival was afgelopen zondag 'Festa al Cel' (catalaans voor feest in de lucht). Heeel vroeg, want het begon al om 9 uur en het was slim er op tijd te zijn.. Tja, dat heb je met gratis festivals he.. veel mensen...;) Anyway, dat is een show met helikopters, vliegtuigen, parachutisten en meer soorten van luchtacrobatiek. Me gusta! En na het vliegtuigspotten zijn we naar het strand gegaan, want je moet toch wat met deze hitte.. - wat zei je moeders, kachel? ik heb niet eens een kachel!

Ik denk dat het met dit veel te uitgebreide verslag wel duidelijk is, waarom er boven staat

'Ik vier dit feest voortaan ieder jaar!', maar voor de zekerheid zal ik er nog wat foto's bij doen