ROME: Het is geen Barcelona, maar het kan ermee door..

Donderdagochtend om 11 uur waren Lisette en ik op BCN Aeropuerto, alwaar wij incheckten aan de balie en met de boarding pass in de hand naar de gate toeliepen. Wij gaan naar Rome toe! Een paar uurtjes later lopen we in een onweersbui over straat ons hotel te zoeken. Ouwe metro's, volle treinen, achterstandswijken... Waar ben ik nou weer beland?

Maar 's avonds, als het weer wat beter is geworden, maar het wel donker is (waar wordt het nou al donker om 5 uur??) gaan we sight see-en. We bekijken het Colosseum bij nacht en ook de Arco di Constantino. Daarna eten we nog wat en dan terug naar het hotel voor onze welverdiende nachtrust - oke, we kijken eerst nog even een filmpje.

Vrijdagochtend om kwart voor 8 de wekker gezet, want er is een druk programma! Allereerst terug naar het Colosseum, want de binnenkant lijkt me ook wel wat. Het kaartje blijkt ook voor Foro Romano te zijn, wat goed uitkomt, want daar wil ik ook wel naartoe. Na een tijdje rondlopen gaan we naar de Piramide van Cestius en de Aureliaanse muur. In een supermarkt in de buurt haal ik nog wat te snacken en de weg vervolgd naar Circo Massimo. Vroeger was dat een enorm stadion voor de tweespanrennen, waar wel 150 duizend mensen inkunnen! Nu is het een groot grasveld, waar op dat moment het leger een kamp heeft opgezet. Dan is het tijd voor een historisch moment, namelijk een Bassie-en-Adriaan locatie bezoeken: La bocca della Verita, oftewel, de Mond der Waarheid! (Even voor de trivia, dit was vroeger een putdeksel van de centrale riolering!) Nadat mijn hand niet is opgegeten vertrekken Lisette en ik weer richting metro/hotel metro. Die avond besluiten we (ik heb heimwee) naar de Spaanse trappen te gaan op Piazza di Spagna. Die trappen zijn gefinancierd door de Fransen en die schijnen het dus niet zo op prijs te stellen dat het de Spaanse trappen genoemd worden.. Het laatste op de lijst is de Trevi Fontein en daar in de buurt zoeken we een restaurantje op.

Zaterdag is het de beurt aan Vaticano. Eerst aansluiten in de rij voor de Sint Pieter, wat is dat een enorme basiliek! Er is ook nog een schatkamer en allerlei verschillende altaren. Je kunt ook naar boven, in de koepel - waar je een heel mooi uitzicht hebt over de stad, en hee, dat laat ik mij geen twee keer zeggen! 550 treden lijken een eitje, maar 'mamma mia', wat een eind is dat! Na de kerk een hapje eten en naar de Engelenburcht - een oud kasteel dat nu een museum is voor Egyptische/Romeinse kunstschatten. Voor de burcht is de Engelenbrug over de Tiber (Fiume Tevere). 's Avonds eten we snel wat bij Tiburtina en dan is het weer tijd voor een filmpje!

Zondag gaan we weer vanalles bekijken, te beginnen bij Piazza Venecia. Daar is het Vittoriano, van Vittorio Emmanuele de Tweede. Een groot gebouw met zuilen en bovenop twee beelden van vierspannen. Voor het gebouw is een monument, het Altaar (gebouwd ter ere van de nationaliteit Italië) en na de Tweede Wereldoorlog is er nog een monument ingekomen, Het Graf van de Onbekende Soldaat. In het gebouw is eenmuseum van het Italiaans leger. Dan is het Pantheon aan de beurt, en het is nu toch wel tijd voor een echt Italiaans etentje, op het plein voor het Pantheon: pizza en pasta! (oke, ik hou van allebei niet, maar bestel toch maar spaghetti alla carbonara, wat best lekker blijkt te zijn). Na het pantheon gaan Lisette en ik voor Trevi Fontein bij daglicht, via de Spaanse trappen naar het Teatro della Opera en de Basilica Santa Maria degli Angeli e dei Martiri, overigens niet ontworpen door de eerste de beste, maar door Michelangelo. Aan de ene kant heb ik nu wel zin om even te relaxen in het hotel, maar Lisette zegt dat we nog naar het Piazza di Popolo moeten gaan. 'He, hier is wat aan de hand', zeg ik tegen Lisette als ik alle hekken, soldaten in uniform en die enorme lichtinstallatie zie. Een Italiaan komt op ons af: 'Do you know what is going on?' Nou kerel, zien wij eruit alsof wij enig idee hebben?

Dus krijgen we even geschiedenisles in Rome, 90 jaar geleden op 4 november 1918 om precies te zijn, is de Eerste Wereldoorlog afgelopen. En dat vieren ze met natuurlijk de Tricolore, de vliegtuigformatie met groen-wit-rood: heel mooi om te zien! Daarna komen alle verschillende Banda's (orkesten) van het leger optreden. En oja, Andrea Bocelli komt ook zingen - welja, even tussendoor, zegt ie dat! ANDREA BOCELLI! Ik kan me nog herinneren dat ik donderdag tegen Lisette zei: 'weet je wat ook op mijn to do list staat? Naar een concert van Andrea Bocelli!' En daar stond ik dan, 3 dagen later bij zijn concert! Kijk Rome, zo scoor je punten!

Maandag is er staking - kijk Rome, zo verlies je dus weer je punten.. We wandelen wat rond in de buurt van ons hotel en rond een uur of vijf - als de metro weer besluit te rijden, gaan we richting vliegveld. Zo sta je bij Andrea Bocelli, en zo stond ik weer in mijn eigen Casa. En: we hebben een nieuwe huisgenoot. Ik heb nog geen kennis kunnen maken, maar er ook al geen zin in: je komt thuis, de gootsteen zit verstopt, de vuilniszak staat in de gang en er is een kastdeurtje kapot. Ik zeg: blij dat jij maar een week blijft kerel! Anyway, tot zover mijn weekend! Vrijdagochtend ga ik naar Sevilla tm maandagochtend met nog vijf anderen, dus dan volgt er wel weer een nieuwe update met nieuwe foto's. Nieuwe ronde, nieuwe kansen! Ciao!